Op 9 februari werd Schraal volk gepresenteerd in de Gruijterfabriek in Den Bosch. Ruim 90 mensen luisterden naar de voordracht van Joost Wasser (links op de foto), de muziek van singer-songwriter Chris de Meza en het interview door poëzie-kenner en redacteur Alfred Valstar (rechts). Wasser vertelde dat ‘de stad’ een metafoor is voor leegheid en de sfeer waarin mensen zonder diepgang met elkaar omgaan. Het wordt schraal als er niet getwijfeld mag worden en er ondoordachte macht wordt uitgeoefend. Joost Wasser ziet zijn bundel niet als een maatschappijkritisch manifest, maar als een verslag van een – zijn? – overlevingstocht. Waar mensen buitengesloten worden en gedwongen tot emotionele ballingschap, rest de vlucht en het kiezen van een andere route.
Lees verder onder de foto
Joost Wasser in gesprek met Alfred Valstar
Wasser vraagt zich af of mensen echt sociale wezens zijn of dat zij vooral samenleven om samen te kunnen overleven, zoals vroeger in nederzettingen, kastelen en burchten. Zoekt de mens bescherming of de ander? Wasser: ‘Wat de groep doet is belangrijk, maar denken de leiders van de groep aan meer dan overleven? Zij die niet kunnen denken, leven op macht en zijn de sleutel tot geweld en uiteindelijk de vernietiging. Zij maken de groep tot een blok en kneden die tot een eenheid, die uitsluit wat anders is, die wat niet vlucht vertrapt en vermorzelt. Dat geldt vooral voor de twijfel. En als je dan vlucht en denkt dat op het platteland, buiten de groep – in mijn bundel: de boerenhoeve – meer ruimte is voor twijfel, kom je bedrogen uit. Dat platteland is niet het walhalla van de twijfel. Integendeel. Ook daar heerst schraalheid, de drang om enkel te blijven leven.’
Schraal Volk is de zesde bundel in de poëziereeks van Uitgeverij Anderszins. Eerder verschenen Zwanenvergadering, Vierende Lijnen, Seizoensgebonden, Onbestendig en Ring van de tijd.
De coverfoto’s van deze bundels zijn gemaakt door Photo-coco.
De prijs van de softcovers is € 15.
