Joost Wasser

Joost Wasser (1958) debuteerde als 18-jarige met zijn bundel Een geheim in mijn mondholte (Opwenteling, 1977), waarin 60 korte gedichten in vrije versvorm. Daarna namen studie, carrière en gezin hem zodanig in beslag dat de dichtader niet meer vloeide. Hij vervulde meerdere functies als jurist en is tegenwoordig werkzaam als advocaat en vennoot van een advocatenkantoor. Nu, veertig jaar later, hervond hij de creativiteit als dichter.

Schraal volk beschrijft de tocht van een door haast gedreven reiziger die afstand neemt van stadse oppervlakkigheid. Tijdens zijn vlucht voor meedogenloze kracht zoekt hij plaatsen waar ruimte is voor twijfel.

Ziehier de recensie van Meander Magazine door Lennert Ras:

“Er klinkt melancholie in Schraal volk door. Misschien een gemis. Misschien dat het leven de verteller toch niet gaf, wat hij ervan hoopte. Na het lezen van de bundel druipt er wellicht een traan uit het oog van de lezer. De bundel is ingetogen en een beetje zangerig en doet ernaar verlangen ook de stad uit te vluchten.”

https://meandermagazine.nl/2019/06/poezie-kort-2018-6/

Ziehier de recensie van TZUM door Jan de Jong:

“Want dat is waar de bundel, nee, het gedicht Schraal volk écht over gaat: over de moeizame weg waarlangs de dichter aan de realiteit probeert te ontsnappen, teneinde zijn poëzie de ruimte te geven om te leven. Het is een reis van woorden. En die reis is wonderwel geslaagd.”

https://www.tzum.info/2019/08/recensie-joost-wasser-schraal-volk/

En een interview met de auteur in mr-online over zijn dichtbundel Schraal Volk: https://www.mr-online.nl/joost-wasser-over-poezie-en-recht/